- Τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού είναι καθοριστικά σε όλους τους τομείς. Στον τομέα της γλώσσας είναι σημαντική η περίοδος από τη γέννηση έως 6 ετών. Δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το κάθε παιδί έχει το δικό του αναπτυξιακό ρυθμό. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν αναπτυξιακά ορόσημα που μας κατευθύνουν. Συνήθως, η μη έγκαιρη αντιμετώπιση δυσκολιών στο λόγο σχετίζεται με μετέπειτα μαθησιακές δυσκολίες, συναισθηματικές διαταραχές, προβλήματα κοινωνικότητας κ.λπ. (Κάτη, 2000· Παπαηλιού, 2016).
- Πιο αναλυτικά, ένα παιδί στην ηλικία των 1,5-2 ετών θα πρέπει να: χρησιμοποιεί 50-100 λέξεις(κυρίως ουσιαστικά), κατανοεί 300 λέξεις, αρχίζει να συνδυάζει ουσιαστικά με ρήματα, ανταποκρίνεται σε ήχους και ερεθίσματα, ακολουθεί απλές εντολές, καταλαβαίνει βασικές κατηγορίες(πχ. φαγητά, παιχνίδια), απαντά στην ερώτηση «τι είναι αυτό;», αρχίζει να χρησιμοποιεί αντωνυμίες.
- Στην ηλικία των 2-3 θα πρέπει να: επικοινωνεί για τις σωματικές του ανάγκες, ζητάει αντικείμενα με το όνομά τους, δείχνει εικόνες, ακολουθεί απλές εντολές, να απαντά σε απλές ερωτήσεις, χρησιμοποιεί φράσεις 2-4 λέξεων, χρησιμοποιεί άρθρα, το αντιληπτικό του λεξιλόγιο να είναι 500-900 λέξεις, το εκφραστικό 50 έως 250 λέξεις και ο λόγος του να είναι καταληπτός 50-75%.
- Στην ηλικία των 3-4 θα πρέπει να: χρησιμοποιεί 800-1.500 λέξεις, καταλαβαίνει 1.200-2.000 λέξεις, εκτελεί διπλές- τριπλές εντολές, χρησιμοποιεί 4-5 λέξεις στις προτάσεις, έχει ομιλία περίπου 80% καταληπτή, χρησιμοποιεί πληθυντικό, αντωνυμίες, αόριστο και μελλοντικούς χρόνους, διατηρεί θέμα συζήτησης.
- Στην ηλικία των 4-5 θα πρέπει να: χρησιμοποιεί 900-2.000 λέξεις, καταλαβαίνει 10.000, σχηματίζει προτάσεις 4-8 λέξεις, μετρά μέχρι το 10, ακούει μικρές ιστορίες και απαντά σε ερωτήσεις, χρησιμοποιεί γραμματική σαν των ενηλίκων, κάνει ερωτήσεις και ενδιαφέρεται για την σημασία των λέξεων, μιλά για τις εμπειρίες του στο σχολείο (Φιλιππάκη- Warburton,1992·Πήτα,1998·Παπαηλιού,2016· Μότσιου,2017).
Συμπερασματικά, ο Λογοθεραπευτής μέσα από τα διαγνωστικά εργαλεία που έχει στη διάθεσή του και την εκτίμησή του, βάσει των ελλειμμάτων που παρουσιάζει ένα παιδί στο λόγο και στην ομιλία του, είναι υπεύθυνος να προτείνει και να σχεδιάσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω πώς σε αντίθεση με όσους ονοματίζουν τη Λογοθεραπεία ως «μόδα της εποχής», η Λογοθεραπεία είναι επιστήμη και ως επιστήμη συνεχώς εξελίσσεται, δημιουργεί νέα δεδομένα και η ενημέρωση του κόσμου είναι μεγαλύτερη. Η Λογοθεραπεία είναι μια επιστήμη απαραίτητη σε πλήθος ατόμων που εμφανίζουν δυσκολίες λόγου και ομιλίας. Ας μην ξεχνάμε ότι όσο πιο σύντομα υπάρξει η διάγνωση ενός προβλήματος τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η αντιμετώπισή του.
Βιβλιογραφικές Αναφορές
Κατή., Δ. (2000). Γλώσσα και επικοινωνία στο παιδί (Δ΄εκδ.). Αθήνα: Εκδόσεις Οδυσσέας.
Μότσιου Ε. (2017). Αποκλίσεις(«Λάθη») στον παιδικό λόγο: Βασικές κατηγορίες ανά́ γλωσσικό́ επίπεδο με παραδείγματα.
Παπαηλιού., Χ. (2016). Η ανάπτυξη της γλώσσας: Θεωρητικές προσεγγίσεις και ερευνητικά δεδομένα από την τυπική και αποκλίνουσα γλωσσική συμπεριφορά. Αθήνα: Παπαζήση.
Πήτα Ρ. (1998). Ψυχολογία της Γλώσσας( ζ’εκδ.).Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Φιλιππάκη-Warburton Ειρήνη(1992). Εισαγωγή στην θεωρητική γλωσσολογία. Αθήνα: Νεφέλη.
Ακολουθηστε μας